Seminin Defteri

Okuyan herkese merhaba Çok çok uzun zamandır İzmir'e gitmeyi planlıyorduk. Her İzmir'e gidişimde ailemden ve akrabalarımdan Mahmut nerde ? sorusunu alıyordum. Diğer aya mı gitsek, sınavlardan sonra mı gitsek diye düşünürken ben bir tarih belirledim ve Aşkolatam'a İzmir'e gidiyoruz dedim. Mahmut benim ailem ile tanışmıştı ama akrabalar hala sadece ad olarak biliyordu. Annemde yaza nişan yapmayı düşünüyorsunuz Mahmut ile önceden gelin diyince iş kesinleşti. Mahmut'un yoğun antreman ve maçları nedeniyle ve üstüne hasta olmasıyla belirlediğimiz tarihte gidemedik. O tarihten 1 hafta sonra yollara düştük. Ailem uçakla gelin dese de Mahmut İzmir'de rahat gezmek adına arabayla gitmek istedi. 29 Nisan günü saat 06.30'da arabadaydık. Yol güzergahımız ise Denizli-Aydın Nazilli-İzmir şeklindeydi. İzmir'e vardığımız gün teyzeme yemeğe gitmiştik.  Biz öğrenciler için bu tip aile ziyaretlerinin yemek faslı baya ilgi çekici oluyor. Kalacağımız süre boyunca ...

Annelerin yaptığı her şey daha güzel olur ya. Gerçekten de doğru. Anneler her şeye bir çare bulurlar. Kendi annemde öyle Anosta. Ellerinin değdiği her yer daha temizlenmiş, yaptıkları her yemek daha lezzetlenmiş oluyor.   Anoş 2 hafta önce bizdeydi ve mutfakta buzluğa atmalık yiyecekler yaparken bu düşündüklerimi ona söyledim. Acaba bende anne olunca elime her iş böyle yakışacak mi dedim.  Bugün sabah ise Melike ( görümceden çok kız kardeşim ) ve anoş aradılar. Anneler günümü kutluyorlar. Üstelik hediye de almışlar. Ağlayarak ama ben daha anne değilim dedim ( anne olmama da uzun süre var)  Olsun dediler gülerek. Düşündüm de ne kadar şanslıyım. Çoğu kayınvalide gelinlerinin aramalarını beklerler. Ben aramadan beni arayıp anneler günümü kutluyorlar. Bunları buraya yazıyorum çünkü unutmak ve unutturmak istemiyorum. Başta güzeller güzeli annem ve bana dünyanın en güzel şeyi olan Aşk'ı tattıran adamı dünyaya getiren Anoş'um olmak üzere bütün annelerin anneler günü...